Muzyka dance bez opłat ZAIKS MP3/CD

11 godzin muzyki dance, tanecznej, rytmicznej do lokali.

Zalecana pubów, sklepów, klubów, pasaży…. wszędzie tam gdzie potrzebna jest nieco większa energia

Format CD lub MP3 wybierz przy cenie.

DEMO

Jeśli nie widzisz odtwarzacza – Kilkinj TUTAJ!

Dance (ang. taniec) – termin wieloznaczny, w najszerszym sensie oznaczający każdy rodzaj muzyki tanecznej^{[8][9][10][a]}, niezależnie od jej charakteru^[8][9].

W węższym znaczeniu oznacza stosowaną w Europie zamienną nazwę muzyki eurodance^[9] lub określaną także nazwą dancefloor^[11] – potoczną, jednak powszechnie przyjętą wspólną nazwę kilku spokrewnionych komercyjnych^[3] gatunków elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej)^[12][13], wywodzących się z muzyki disco^[1][2][13], italo disco^[4], muzyki house^[3][12] i jej podgatunków hip house i detroit house^[3], podgatunku electro – muzyki freestyle^[3] oraz jednego z podgatunków muzyki trance^[3], która czasami bywa zaliczana w całości jako podgatunek muzyki dance^[14]. Słownik języka polskiego wydawnictwa PWN natomiast definiuje muzykę dance jako styl w tanecznej muzyce pop^[5]. Określeniem muzyka dance bywa też nazywana cała muzyka klubowa^[6][7][15]. Często też określeniem muzyka dance jest nazywana muzyka dyskotekowa^[5]. Muzyka dance w węższym znaczeniu jest nazwana także club-dance^[8], club^[13] lub mylnie techno-dance^[3]. 

Wszystkie gatunki muzyki dance charakteryzuje mocny beat^[15][16], nacisk na rytm i często rytmiczny przebieg utworu, elektroniczne brzmienie^[16] i przeznaczenie do odtwarzania w klubach nocnych^[15]. 

Muzyka taneczna popularna w latach 90. wywodząca się głównie z muzyki disco, Hi-NRG i house^[1] oraz podgatunku muzyki electro – freestyle^[3], muzyki hip-hop^[17], hip house^[3], dance-pop, euro disco i techno^[17], a później także muzyki trance^[18], charakteryzuje się rytmicznym i szybkim, jednocześnie jednak melodyjnym brzmieniem. Zazwyczaj dzieliły się na partie śpiewane przez wokalistkę oraz kwestie rapowane przez mężczyznę. Słowa utworów eurodance zwykle były proste i „wpadające w ucho”, niosące ważne najczęściej optymistyczne przesłanie. Gatunek posiadał bardzo licznych reprezentantów takich jak: Basshunter, Crazy Frog, Alex Christensen, Snap!, Culture Beat, Dr. Alban, Pharao, Corona, Masterboy, Mr. President, John Scatman, Real McCoy, DJ BoBo, Fun Factory, La Bouche, 2 Unlimited, E-Rotic, 2 Brothers on the 4th Floor, Captain Hollywood Project, Ace of Base, Basic Element, Cascada, Waldo’s People^[3][19].

Źródło opisu: Wikipedia